Een tuin met grote belevingswaarde, veel natuur, weinig werk en geen onverwacht gedoe

Natuurtuin of natuurlijke tuin?

De gangbare wijze van tuinieren bestaat uit het aanleggen van een waterdichte verharding, een waterafvoersysteem om de neerslag af te voeren in een rioolstelsel, het bemesten van de bodem en het aanplanten van heesters, bomen en vaste planten. In de regel bestaat deze aanplant uit exoten, dus planten die van nature niet in Nederland ‘in het wild’ voorkomen en uit planten, die qua aard, nu juist niet in deze tuinomgeving passen.

Vervolgens moet deze creatie onderhouden worden. Dat betekent regelmatig schoffelen, water geven, snoeien, bemesten en het bestrijden van de regelmatig terugkerende plagen en aantastingen. Het uitvoeren van al deze activiteiten vinden we inmiddels zo vanzelfsprekend dat we ons nauwelijks afvragen of het ook anders kan.

Dat kan anders ! En wel in een natuurtuin of in een natuurlijke tuin.

“Bij een Natuurtuin is de verharding bij voorkeur waterdoorlatend, wordt de bodem niet bemest, daar ordent de begroeiing zich vanzelf en zijn schoffelen en het regelmatig bestrijden van plagen en aantastingen niet nodig”

De mens creëert het milieu en de natuur creëert de begroeiing. Invloed op deze begroeiingen bestaat uit een beperkt aantal beheersmaatregelen, zoals maaien, begrazing en snoeien.

De natuurlijke tuin

Dan is er nog een ‘tussenvorm’, de natuurlijke tuin.
Ook in de natuurlijke tuin creëert de mens het tuinmilieu. Vervolgens wordt een beplanting aangebracht die van nature, individueel en in onderlinge samenhang in dit tuinmilieu thuishoort. Dit kunnen dan inheemse plantensoorten zijn, maar ook exoten. Met behulp van enig wiedwerk ontstaat dan na verloop van tijd een natuurlijke ordening met een hoge belevingswaarde en een sterke natuurlijke weerstand tegen ziekten en plagen.